Den Hoek

GESCHIEDENIS VAN DE RADIËSTHESIE EN DE LECHER-ANTENNE

GESCHIEDENIS VAN DE RADIËSTHESIE EN DE LECHER-ANTENNE

Al eeuwenlang maakt de mens gebruik van bio-energetische opsporingsinstrumenten, om bijvoorbeeld waterbronnen of ertsen en andere bodemschatten op te sporen, of de beste plek te vinden om bijvoorbeeld een huis of kerk te bouwen.  In meerdere Chinese en Egyptische geschriften wordt de wichelroede benoemd, en ook bij de Meden, Perzen, Arabieren, Grieken en Romeinen was de wichelroede een bekend opsporingsinstrument. In 1556 verscheen ‘De Re Metallica’, het oudste standaardwerk voor de Westerse mijnbouw en metallurgie, waarin melding wordt gemaakt van het gebruik van de wichelroede voor de opsporing van erts.

In het begin van de 20e eeuw heeft de Franse geestelijke Abbé Bouly de term Radiësthesie geïntroduceerd voor het gebruik van bio-energetische instrumenten als de pendel en wichelroede. 

 Radiësthesie is een samenvoeging uit het Latijnse radius (straal) en het Griekse aesthanomai (waarnemen): oftewel Radiësthesie is het waarnemen van stralen en het vermogen van de mens daartoe.

Door zijn vermogen om met een wichelroede en pendel waterbronnen, mijnen en bommen op te sporen, was Abbé Bouly in de periode rond de eerste wereldoorlog een bekende persoonlijkheid in Frankrijk. Ook deed hij in samenwerking met artsen en ziekenhuizen radiëstethisch onderzoek aan bacteriën.

Bron afbeelding: https://www.les-voies-libres.com/les-mysteres-de-la-radiesthesie

Met behulp van zijn pendel wist hij in medische preparaten bacteriestammen te identificeren, waarvan de juistheid door microscopisch onderzoek bevestigd werd. Abbé Bouly verklaarde de werking op basis van het bestaan van subtiele stralingen, die zowel door levenloze als levende objecten worden uitgezonden en die de vastgehouden wichelroede of pendel doen uitslaan. In zijn belevingswereld straalde alle materie en op grond van deze stralingen noemde hij zijn vakgebied radiësthesie.

Bron afbeelding: www.wikipedia.org

Misschien zou de Oostenrijkse natuurkundige professor Ernst Lecher (1856- 1926) een aan Abbé Bouly verwante tijdgeest kunnen worden genoemd? Daar waar Abbé Bouly als spiritueel begaafd persson zelf stralingen kon waarnemen, met behulp van zijn pendel en wichelroede, was Ernst Lecher als vooraanstaand fysicus echter heel wetenschappelijk ingesteld.

Hij heeft aan het einde van de 19e eeuw ontdekt hoe de golflengtes en frequenties van elektromagnetische golven gemeten kunnen worden met behulp van de zogenoemde ‘parallelle draden van Lecher’. Hij ontdekte dat elektromagnetische golven zich kunnen voortplanten tussen deze twee evenwijdige draden. Ernst Lecher was de naamgever van het Ernst Lecher-instituut; het tegenwoordige Max Planck instituut.

Een Lecherlijn is een opstelling van twee evenwijdige geleiders voor het onderzoeken van resonantie en het meten van de golflengte van hoogfrequente elektrische signalen.

De Lecherlijn bestaat uit twee evenwijdige geleidende draden of staven, die aan één zijde aangesloten zijn op een hoogfrequente spanningsbron en aan de andere zijde zijn kortgesloten. Op de lijn vormt zich een staande golf met de frequentie van de voedingsbron. Bij voldoende hoog vermogen van de voedingsbron kunnen buiken en knopen van de spanning en de stroom op de lijn met een gloeilamp of een glimlamp opgespoord worden.

Voor aanpassing aan verschillende frequenties is over de beide geleiders een verschuifbare kortsluiting aanwezig.

Bron afbeelding: www.wikipedia.org

Een meer recente toepassing om het principe van de lecher-lijn uit te leggen, is een coax-kabel waarmee tv-signalen van antenne, schotel, of kabelaansluiting naar de tv geleid worden. 

Zo’n coax-kabel bestaat uit een geleidende koperdraad (D) met daaromheen een dikke laag kunststof (C) en met daar weer omheen een geleidende huls (B) – meestal een soort kous van koperdraad – en daar weer omheen een isolerende beschermende laag (A). De elektromagnetische golven van het tv-signaal verplaatsen zich razendsnel in de cilindervormige ruimte tussen de geleiders.

Bron afbeelding: www.wikipedia.org

Voortbordurend op de bevindingen van Ernst Lecher, heeft de Duitse natuurkundige Reinhard Schneider (1925-2001) net na de tweede wereldoorlog de Lecher-antenne ontworpen. Hij was vooral geïnteresseerd in het opsporen van verstorende of geopathische belastingen en stralingen met behulp van de Lecher-antenne.

Bron afbeelding: www.www.archibo-biologica.be

Walter Kunnen (1921 – 2011), de Belgische onderzoeker en woonbioloog, heeft de invloed van biodynamische energie op levende cellen met behulp van de Lecher-antenne onderzocht.

Hij heeft verband gelegd tussen de waargenomen signalen op ver­schillende greep­lengtes van de Lecher-antenne en de biolo­gische functies van de menselijke en dierlijke organen. Hij kon daarmee aantonen dat cellen, weefsels, organen, etc allemaal op hun eigen trillingsfrequentie vibreren. Ook heeft hij aan kunnen tonen dat de geodynamische netten meerdimensionaal zijn en dat deze op een lichaam van mens, dier of plant – zowel inwendig als uitwendig – afdrukken vertonen in de vorm van een ruimtelijke afbeelding. Hij heeft zijn onderzoeken gedaan in overleg met deskundigen en collega’s uit verschillende landen van Europa en heeft in zijn ziens­wijze veel navolging gekregen.

In de afgelopen 30 jaar zijn er met behulp van een heel team aan dierenartsen, artsen, therapeuten en woonbiologen veel frequenties in kaart gebracht. Inmiddels zijn er meer dan 3500 frequenties van het lichaam en pathogene belastingen meetbaar. Dit maakt zeer gedetailleerd onderzoek met behulp van de Lecher-antenne mogelijk. 

De Lecher-antenne is een instrument waarmee subtiele stralingen en energetische velden zijn te registreren, die voor de meeste mensen niet zintuiglijk waarneembaar zijn. De energie om ons heen is dus te testen. Hier zijn geen occulte, bovennatuurlijke of paranormale gaven voor nodig. Dat er minieme elektrische stroompjes over onze huid lopen is bekend (ECG, EEG) en dat magnetische velden storend werken op gevoelige apparatuur en gezondheid is ook bekend.

Hoewel je historisch gezien dus kunt zeggen dat de Lecher-antenne is afgeleid van de wichelroede, heeft het als bio-energetisch meetinstrument veel meer mogelijkheden en verfijning ten opzichte van de traditionele wichelroede.

Scroll naar boven

Deze website maakt gebruik van cookies voor een goede werking van de website. Klik op accepteren, als u akkoord bent met het gebruik van cookies. Meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten